Dobór odmian w IPR
Dobór odmian w systemie IPR
Prowadząc uprawę danego gatunku w systemie IP należy przede wszystkim zwracać uwagę na wymagania określone w Listach obligatoryjnych czynności i zabiegów w integrowanej produkcji oraz w Listach kontrolnych, gdzie wymagana jest 100% zgodność. W poszczególnych rozdziałach znajdują się szersze opisy zagadnień istotnych w uprawie danego gatunku, np. opis poszczególnych grup odmian.
Metodyki można pobrać tutaj
Na przykładzie kukurydzy:
W przypadku kukurydzy, w rozdziale 4 Dobór odmian kukurydzy w integrowanej produkcji, jako pomocne w doborze odmian, zostały wskazane Krajowy Rejestr, Listy Opisowe Odmian oraz Porejestrowe Doświadczalnictwo Odmianowe (Listy odmian zalecanych do uprawy na obszarze województwa, LZO). Powyższe źródła informacji o odmianach powinny być brane pod uwagę w pierwszej kolejności przy doborze odmian do uprawy w systemie IP. Ze względu na to, że znajdują się tam odmiany, które zostały przebadane przez Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych (COBORU) w polskich warunkach glebowo-klimatycznych, ich wybór ogranicza ryzyko niewłaściwego doboru odmiany w kontekście osiągania celów IP. Dotyczy to w szczególności redukcji stosowania środków ochrony roślin.
W Krajowym Rejestrze znajduje się obecnie 245 odmian kukurydzy.
Metodyka opracowana dla kukurydzy nie ogranicza możliwości skorzystania z odmian znajdujących się we Wspólnotowym Katalogu Odmian Roślin Rolniczych (CCA). Należy jednak zwrócić uwagę, że w CCA znajduje się ok. 5900 odmian kukurydzy, które były badane przez urzędy państw członkowskich charakteryzujących się warunkami klimatycznoglebowymi znacząco odbiegającymi od panujących w Polsce. W tym przypadku dobór odmiany powinien być szczególnie staranny. Niektóre odmiany z CCA zostały przebadane przez COBORU w systemie Porejestrowego Doświadczalnictwa Odmianowego i znajdują na LZO.
W metodyce dla kukurydzy w liście obligatoryjnych czynności i zabiegów w IP Lp. 2. brzmi: „Dobór odmian o wczesności dostosowanej do regionu uprawy, w tym o zwiększonej tolerancji na niektóre szkodniki np. omacnicę prosowiankę oraz choroby np. fuzariozę kolb oraz zgniliznę korzeni i zgorzel podstawy łodygi oraz zwiększonej tolerancji na wiosenne chłody oraz na niedobory wody w okresie wegetacji (rozdz. 4).”
W opinii Ministerstwa należy to rozumieć w ten sposób, że w zależności od lokalnych warunków, przy doborze odmiany rolnik powinien uwzględnić co najmniej jedną z cech odmiany, w której jej odporność na wymienione niekorzystne warunki jest na podwyższonym poziomie. Rolnik powinien posiadać argumenty na uzasadnienie swojego wyboru.
źródło - na podstawie pisma z Departamentu Hodowli i Ochrony Roślin (MRiRW) z 16 lutego 2024